یادداشت | پرواز با پای پیاده 

به گزارش نوید شاهد ایلام، در دنیای امروز که هر چیزی ردی از فراموشی دارد اربعین امام حسین (ع) نقطه‌ای از ایستادن است، ایستادن برای اندیشیدن، برای گریستن، برای عاشق شدن، اینجا در مسیر مهران تا کربلا جاده‌ای نیست که فقط خاک را زیر پا بگذارد این جاده دل را به آسمان می‌برد.

صدای قدم‌ها صدای سایش کفش‌ها بر سینه جاده‌ها صدای امام حسین (ع) است که بی‌وقفه می‌گوید: بیا، بیا، بیا و تو بی‌آنکه بدانی چرا راهی می‌شوی خسته نمی‌شوی، چون این صدا را خوب می‌شناسی صدای عشق است، صدای حقیقت صدای دعوت به انسانیت.

در این مسیر چای طعم دیگری دارد طعم ارادت طعم اشک طعم لبخند میزبانانی که با چشمانی خسته، اما دل‌هایی روشن تو را به نوشیدن عشق دعوت می‌کنند آب جرعه‌ای از آتش است که بر جانشان نشسته، آبی که نه فقط تشنگی را که هزار و چهارصد سال دلتنگی را فرو می‌نشاند.

پیاده‌روی اربعین کاری زینبی است اگر زینب (س) نبود کربلا در تاریخ گم می‌شد اگر زائران نبودند دشمنان امام حسین (ع) خوشحال می‌شدند این راه، راه حفظ حقیقت است راهی که هر قدمش فریادی است علیه فراموشی.

در اربعین حرم آرام نیست، حرم طوفانی از اشک و ناله است اینجا کسی آرام وارد نمی‌شود همه با دل شکسته با بغضی فروخورده با اشتیاقی بی‌پایان به سوی امام حسین (ع) می‌آیند و این همان حرمتی است که فقط در اربعین معنا دارد.

اربعین فقط یک پیاده‌روی نیست یک ملاقات ساده نیست اینجا جاده‌ای تا ظهور است از مهران تا کربلا هر قدم نوری است که ظلمت را می‌شکافد هر زائر پرچمی است از ایمان، از امید، از انتظار.

آری اربعین جایی‌ست که زمین آسمان را لمس می‌کند جایی که پا‌ها زبان دل می‌شوند و سکوت قدم‌ها بلندترین فریاد ایمان است و این مسیر، تمرین پرواز است پروازی نه با بال بلکه با بندگی و ما در این مسیر چیزی نداریم جز دلی شکسته اشکی در چشم و امیدی در جان آمده‌ایم تا گدایی کنیم در خانه‌ای که صاحبش کریم است آمده‌ایم تا بگوییم حسین جان ما را هم بپذیر...

انتهای پیام/